Μη με ρωτάς που έρχομαι,
μη με ρωτάς που πάω ,
γιατί δεν ξέρω αλίμονο,
δεν ξέρω που τραβάω.
Άσε με μες στον πόνο μου
και στο πικρό μου δάκρυ
να πάρω πια το δρόμο μου
κι όπου με βγάλει η άκρη.
Κάποτε εξεκίνησα
με ελπίδες φορτωμένος,
μα τώρα εκατάντησα
ένας απελπισμένος.