Η ομορφιά σου είναι μια ζωγραφιά
που μου ’χει χαρίσει ο ουρανός
στην αγκαλιά μου κοιμάσαι γλυκά
και μένω άφωνος
Μες στο όνειρό σου καλπάζει μακριά
ένα άγριο άλογο
να στρέψω το βλέμμα μου κάπου μακριά σου
μοιάζει παράλογο
Ο έρωτας, ο έρωτας
αυτός είναι ο αίτιος
που ξενυχτάμε πλέοντας
στο χάος και στο έρεβος
Η ομορφιά σου είναι μια ζωγραφιά
που είχα κρύψει μικρός
σε κάποιο σπίτι που έμενε μόνος του
χρόνια ο διάβολος
Μες στο όνειρό σου καλπάζει μακριά
ένα άγριο άλογο
θέλω να μείνω για πάντα κοντά σου
τόσο παράλογο
Ο έρωτας – ο έρωτας
αυτός είναι ο αίτιος
το δάκρυ του παράφρονος
το γαρ πολύν του έρωτος
