Έχω έναν φίλο Συριανό
ένα παιδί τζιμάνι
όποιον ρωτήσεις θα σου πει:
“Ποιος, αυτός; Μόνο καλό έχει κάνει”.
Είναι καλός είναι καλός
ο φίλος μου ο Συριανός.
Μόλις αράξει το “Ναϊάς”
στης Σύρας το λιμάνι
ρίχνουν τον κάβο στη στεριά
κι αυτός στα σβέλτα, τον δένει μάνι μάνι.
Είναι καλός είναι καλός
ο φίλος μου ο Συριανός.
Καράβια και η θάλασσα είναι τα όνειρά του
θυμάται που ναυάγησε
και κλαίει ακόμα που `χασε την χαρά του
κι έμεινε μόνος και φτωχός
ο φίλος μου ο Συριανός.
