Καλότυχος ο γυρισμός, σκοτάδι, μείνε πίσω
Διαλέγω μέρα τυχερή, μέρα για να νικήσω
Τώρα που ξεκουράζομαι με το κρυφό στεφάνι
Ανατολή στον Υμηττό, κακό να μη με πιάνει
Η νίκη μοιάζει βελονιά στο κέντημα του κόσμου
Αλλά γι’ αυτή τη βελονιά έναν καθρέφτη δώσ’ μου
Αν λείψει δεν της φαίνεται, αν μείνει δεν πειράζει
Να ξέρω τι ‘ναι ακίνητο, να μάθω τι αλλάζει
Γυρίζω και μαγεύομαι στου κόσμου την αγκάλη
Γνωρίζω κι αποφάσισα να μη νυχτώσει πάλι
Πήρα το χειροκρότημα και την αγάπη πήρα
Ήταν η κάμαρη ανοικτή και διάφανη η θύρα
