Ζωγραφίζω τον καημό μου
με τα πιο ωραία χρώματα του κόσμου,
μα εκείνος δεν αλλάζει,
μόνο μαύρο, μόνο μαύρο του ταιριάζει.
Ο καημός, ο καημός
απ’ το χέρι με κρατάει συνεχώς,
ο καημός που δε μ’αφήνει
και το δρόμο σου μου κλείνει,
ο καημός.
Ζωγραφίζω στην καρδιά μου
την ελπίδα πως θα ’ρθεις πάλι κοντά μου,
μα το χρώμα ξεθωριάζει,
μόνο μαύρο, μόνο μαύρο της ταιριάζει.
Ο καημός, ο καημός
απ’ το χέρι με κρατάει συνεχώς,
ο καημός που δε μ’αφήνει
και το δρόμο σου μου κλείνει,
ο καημός.
