Έμπειν ο χρόνος τζι’έφκηκεν
πάλε που την ζωήν μου
μ’ ακόμαν εν εφάνηκεν
ν’άρκεται το παιδίν μου
Ήτουν Ιούλης πόφυεν
να πα να πολεμίσει
τζι’εσιει που τότες καρτερώ
τζι’ακόμα να γυρίσει
Έισαι στον Πενταδάχτυλον
φκιόρον για να μυρίζεις
οι ρίζες σου εν ναν τζιαμέ
στον τόπον σου που ρίζεις.
Εγίνηκα μανούλα μου
έναν με τα χωράφκια
πόν να στραφήτε νάσιετε
μέσ’το χωρκόν σημάθκια
Μεσ’το χωρκόν σημάθκια
Ήρτεν χαπάριν τζ’ήβρεν με
ξανά τζιαι ξύπνισεν με
χαπάριν π’αγνοούμενον
τζαι αναστάτωσεν με.
Εν το χαπάριν πόρκεται
μεσ’τα ορόματα μου
τζαι κάφκει μου τα σωθηκά
τζαι κρούζει την καρκιάν μου.
Μάνα μεν με γυρεύκετε
τζαι μεν με καρτεράτε
πέτο του κόσμου τζαι τους Λάς
ποτζιεί ποδά που πάτε.
Έισαι στον Πενταδάχτυλον
φκιόρον για να μυρίζεις
οι ρίζες σου εν ναν τζιαμέ
στον τόπον σου που ρίζεις.
Εγιίηκα μανούλα μου
έναν με τα χωράφκια
πόν να στραφήτε νάσιετε
μέσ’το χωρκόν σημάθκια
Μεσ’το χωρκόν σημάθκια
