Ένας καθρέφτης στην ψυχή μου είναι κρυμμένος
που φαντασία τόνε λένε οι πολλοί
κι όταν συμβαίνει να σε σκέφτομαι θλιμμένος
στο κρυσταλλένιο του σε βρίσκω το γυαλί.
Ένας καθρέφτης που άλλοι λένε λογισμό
μου ζωντανεύει ό,τι θέλω να ξεχάσω.
Αχ να μπορούσα στο μεγάλο μου καημό
σε χίλια δυο κομμάτια να το σπάσω.
Ένας καθρέφτης ό,τι έχασα μου φέρνει,
είν’ η ανάμνηση πως πάλι ζω ξανά
μαζί με σένα μια ζωή ευτυχισμένη
που μπρος στα μάτια μου σαν όνειρο περνά.
