Έρημος δρόμος χωρίς φεγγάρι
χλωμό θλιμμένο το παλικάρι
γιατί βαδίζει και ψιθυρίζει
γιατί αργοκλαίει γιατί γιατί
Κλείσαν οι πόρτες της καρδιάς σβήσαν γι’ αυτό ν τα άστρα
γι αυτό ξενύχτης περπατά στου στεναγμού τα κάστρα
είναι σαν φύλλο στο βοριά δεντρί χωρίς κλωνάρια
ο έρωτας πολύ σκληρά χτυπάει τα παλικάρια
Ένας ξενύχτης μες στο σκοτάδι
βαρύς και μόνος αυτό το βράδυ
τι τον πικραίνει τι περιμένει
γιατί στενάζει γιατί γιατί
Κλείσαν οι πόρτες της καρδιάς σβήσαν γι’ αυτό ν τα άστρα
γι αυτό ξενύχτης περπατά στου στεναγμού τα κάστρα
είναι σαν φύλλο στο βοριά δεντρί χωρίς κλωνάρια
ο έρωτας πολύ σκληρά χτυπάει τα παλικάρια
