Άκου πως κλαίει ο μπαγλαμάς, κλαίει, κορίτσι μου, για μας. Δάκρυ τα τέλια στάζουνε, οι δρόμοι μας αλλάζουνε.
Αναστενάζει ο μπαγλαμάς, δεν ήταν η χαρά για μας. Πως να ταιριάξω μ’ άλληνε ψεύτικε κόσμε γυάλινε;