Πως θα περάσει κι αυτή η μέρα
μ’ ένα τραγούδι μ’ ένα λυγμό,
πάω ν’ ανοίξω το παραθύρι,
βρίσκω κλεισμένο τον ουρανό.
Αν ήμουν δέντρο θα `χα στεγνώσει,
αν ήμουν άλλος θα `χα χαθεί,
είμαι ο Πέτρος κι έχω την πέτρα
προσκέφαλό μου και προσευχή.
Πως θα περάσει κι αυτή η νύχτα
μ’ ένα τραγούδι μ’ ένα λυγμό,
πάω να πέσω αργά για ύπνο
και πέφτω μέσα σε ποταμό.
Αν ήμουν άστρο θα είχα σβήσει,
αν ήμουν άλλος θα `χα πνιγεί
είμαι ο Πέτρος κι έχω της πέτρας
την καλοσύνη και την οργή.
