Παίζαμε σκάκι και είπα “Τάκη, μη ρίχνεις στάχτες έξω απ’ το τασάκι”
Και είπες “φεύγω, γιατί το έργο τελείωσε Μαρία,
ξελευτερία, πνιγόμαστε σ’ αυτό το δυαράκι”
Λοιπόν να πεις να σου φτιάξουνε τα φρένα, στο χολ θα βρεις τα παπούτσια σου βαμμένα
Λοιπόν να πεις να σου φτιάξουνε τα φρένα, στο χολ θα βρεις τα παπούτσια σου βαμμένα
Και μια και θες να πας αλλού, να πας αλλού και ραντεβού το 2001
Κράτα από μένα μονάχα ένα ξεκούρδιστο ρολόι με καδένα
Να `ρθείς εγκαίρως στο ίδιο μέρος που είχες αγαπήσει ένα κορίτσι τον Αύγουστο του `71
Λοιπόν να πεις να σου φτιάξουνε τα φρένα, στο χολ θα βρεις τα παπούτσια σου βαμμένα
Λοιπόν να πεις να σου φτιάξουνε τα φρένα, στο χολ θα βρεις τα παπούτσια σου βαμμένα
Και μια και θες να πας αλλού, να πας αλλού και ραντεβού το 2001
Το 2000 θα `ναι μπαμπάδες οι σημερινοί πιτσιρικάδες
Μα θα υπάρχει σε κάποιο χάρτη το τσίγκινό μας, Τάκη, καφενεδάκι
με το φεγγάρι και τις πρασινάδες
Μ’ ένα μπλουζάκι δικό σου Τάκη, θα κάθομαι στο ίδιο τραπεζάκι
Θα πλησιάσεις, θα μ’ αγκαλιάσεις και θα μου πεις συγγνώμη,
κλείσαν οι δρόμοι και άργησα αγάπη μου λιγάκι
Λοιπόν να πεις να σου φτιάξουνε τα φρένα, στο χολ θα βρεις τα παπούτσια σου βαμμένα
Λοιπόν να πεις να σου φτιάξουνε τα φρένα, στο χολ θα βρεις τα παπούτσια σου βαμμένα
Και μια και θες να πας αλλού, να πας αλλού και ραντεβού το 2001
