Αν είχες πεθάνει θα σ’ είχα ξεχάσει
θα ήσουν μια μπόρα που θα `χε περάσει.
Μπορεί να `χα κλάψει, να είχα πονέσει
μα όμως ο χρόνος θα μ’ είχε γιατρέψει.
Ο ζωντανός ο χωρισμός
είναι ένας θάνατος αργός.
Αν είχες πεθάνει θα ήσουν χαμένη
ανάμνηση γκρίζα και ξεθωριασμένη.
Μπορεί να ‘χα πάντα καημό στη ψυχή μου
μα θα ‘φτιαχνα ίσως κι εγώ τη ζωή μου.
Ο ζωντανός ο χωρισμός
είναι ένας θάνατος αργός.
