Που ‘σαι καημένε Περικλή,
να βγεις να σεργιανίσεις
και την Αθήνα σου να δεις
πως έχει αλλάξει χρώμα,
πως ήταν και πως έγινε
και πως θα γίνει ακόμα
Που ‘σαι καημένε Περικλή
για να χαρείς λιγάκι
να δεις πως μπερδευτήκανε
λαός και Κολωνάκι
Που ‘σαι Σωκράτη δάσκαλε
να κάνεις θεωρία
ν’ ανέβεις στην Ακρόπολη
να δεις τις συνοικίες
να πήξουνε τα μάτια σου
στις πολυκατοικίες
Που ‘σαι Σωκράτη δάσκαλε
ν’ ακούσεις μπουζουκάκι,
κι οι μαθητές σου σήμερα
χορεύουν ζεμπεκάκι
Που ‘σαι Διογένη έξυπνε
με το σοφό κεφάλι
κι αφού ήσουνα φιλόσοφος
σήμερα αν θα ζούσες
δε θα καταδεχόσουνα
φανάρι να κρατούσες
Που ‘σαι Διογένη έξυπνε
στο σημερνό μπουλούκι
να δεις και τον Απόλλωνα
μαέστρο στο μπουζούκι
