Τι κρύβεις μέσα στο μυαλό σου σαν βραδιάζει
Μια τέτοια ελπίδα δε χωρά στο σώμα ενός παιδιού
Σαν τα τραγούδια που αγαπούσες πριν χαράξει
Μόνος στο τέλμα του μεγάλου σου κενού.
Ποιος θα σ’ αξίξει, όταν η βροχή τελειώσει
Κι εσύ θα στάζεις τις μεγάλες σου στιγμές
ό, τι αρχίζεις θα ‘ναι ωραίο να το σώσεις,
Να το λυτρώσεις απ’ το σκάρτο σου το χθες.
Τι κρύβεις κάτω απ’ τη σκουριά σου αν τη ξύσεις
ένα άδειο βλέμμα σε μια οθόνη ο σκοπός
Σαν τα σοκάκια που τη νιότη σου χρεώνεις
Μυρίζει χώμα η ενοχή σου κι αλκοόλ.
