Έπεσες σαν άστρο μες στην ερημιά μου
και τα δυο μου χέρια τώρα σε κρατούν.
Είπες πως για λίγο θα ’μενες κοντά μου,
μια κι οι πεταλούδες λεύτερες πετούν.
Στους μεγάλους δρόμους αγκαλιά περνάμε
κι οι στιγμές κοντά σου γρήγορα περνούν.
Μακριά πολύ, το ξέρω, δε θα πάμε,
μια κι οι πεταλούδες λεύτερες πετούν.
Ίσως κάποια μέρα στη γωνιά του δρόμου
τα χλωμά σου μάτια σβήσουν και χαθούν,
όμως θα κρατήσω τ’ όνειρο δικό μου,
μια κι οι πεταλούδες λεύτερες πετούν.
