Μύρισε άνοιξη κι ο ήλιος είναι εδώ
από τον ύπνο με ξυπνάει
ό, τι ονειρεύτηκα τ’ απόκτησα σχεδόν
μα κάτι μέσα μου πονάει.
Απ’την οθόνη τη ζωή κρυφοκοιτώ
κι όλο δουλεύω με μανία
μωρό μου, μου έλειψες, σε θέλω, σ’ αγαπώ
μα έχω πάλι υπερωρία.
Όλα, μάτια μου, είναι εδώ
αχ, όλα είναι εδώ
μα εγώ τα χάνω
παίζω, μάτια μου, κρυφτό
παίζω κυνηγητό
μα δε σε πιάνω
όλα είναι εδώ
μα εγώ τα χάνω
όλα είναι εδώ
μα που είμαι εγώ.
Μύρισε άνοιξη κι ο ήλιος μου γελά
με κοροϊδεύει τον γελοίο
θα ‘ρθω, μωρό μου, να σε κλέψω απ’ τη δουλειά
ναι, θα το σκάσω απ’ το γραφείο.
Θα περπατήσουμε μαζί όπως παλιά
Μοναστηράκι και Θησείο
χωρίς βαλίτσες με το τρένο Πειραιά
θα μπούμε μες το πρώτο πλοίο.
Όλα, μάτια μου, είναι εδώ
αχ, όλα είναι εδώ
μα εγώ τα χάνω
παίζω, μάτια μου, κρυφτό
παίζω κυνηγητό
μα δε σε πιάνω
όλα είναι εδώ
μα εγώ τα χάνω
όλα είναι εδώ
μα που είμαι εγώ.
