Άναψα τσιγάρο μόνος μου στο δρόμο,
μέτρησα τ’ αστέρια σαν τον αστρονόμο,
άνοιγμα στον πόνο,
σου έγραψα ένα γράμμα πέντε δέκα αράδες,
λέξεις ειπωμένες, κάποιες κουτουράδες,
λόγια για φυγάδες.
Τώρα όλα αλλάζουνε, κόβουν σαν μαχαίρι,
πλύσιμο και στύψιμο, όλα με το χέρι,
όλα με το χέρι, όλα με το χέρι.
Μέσα μου η νύχτα μ’ έχει σημαδέψει,
θέλω να στο γράψω μα δε βρίσκω λέξη,
η καρδιά ν’ αντέξει,
τώρα λικεράκι και γλυκό σταφύλι,
πρέπει να προσέχω μου ‘πανε οι φίλοι,
τις πληγές τ’ Απρίλη.
Τώρα όλα αλλάζουνε, κόβουν σαν μαχαίρι,
πλύσιμο και στύψιμο, όλα με το χέρι,
όλα με το χέρι, όλα με το χέρι.
