Όλα τα παίρνει ο άνεμος
αφού σε χάνω τώρα
και οι ελπίδες μου σκορπούν
σαν τα πουλιά στη μπόρα.
Το δάκρυ μου δεν το χωράει η θάλασσα,
τον πόνο μου όλη η γη
και το μαράζι που έχω στα στήθια
δεν το γιατρεύουν όλοι οι γιατροί.
Τα πιο χρυσά μου όνειρα
μες στο γκρεμό τα ρίχνεις,
μου παίρνεις όλες τις χαρές
και τον καημό μ’ αφήνεις.
Το δάκρυ μου δεν το χωράει η θάλασσα,
τον πόνο μου όλη η γη
και το μαράζι που έχω στα στήθια
δεν το γιατρεύουν όλοι οι γιατροί.
