Για μένα είναι, σου το λέω, αρκετό
ένα κενό σου μες στη μέρα να γεμίζω
ήλιος που πνίγεται σε γκρίζο ουρανό
ένα ρολόι δίχως δείκτες να κουρδίζω.
Γι’ αυτό μην έρχεσαι με τόση πονηριά
δήθεν πως έχεις τις ιδέες και τις λύσεις
εγώ γεννήθηκα στην άδεια σου ματιά
που θέλεις πάλι μ’ ένα ψέμα να γεμίσεις.
Εγώ αμέλησα να μάθω το γιατί
ποτέ δε θα ‘μαι σοβαρά μες στη ζωή σου
για μένα είναι κάθε ψέμα σου γιορτή
κι όλα τα ψέματα τελειώνουνε μαζί σου
κι όλα τα ψέματα τελειώνουνε μαζί.
Εγώ τον έρωτα έχω μάθει ν’ αγαπώ
γι’ αυτό πηγαίνω όπως πάνε τα εμπόδια
γιατί έχω μάθει την σκηνή να ξαναζώ
και συμπληρώνω τα χαμένα επεισόδια.
Κι όταν στο ψέμα σου λοιπόν παραδοθώ
αφού γελάσω όπως κάθε πικραμένος
μόνο το δάκρυ σου δε θα ‘θελα να δω
για να μη βγω απ’ τη ζωή μου αφηρημένος.
