Όσα προκύψανε ακόμα ερμηνεύω
και με την σκέψη σου ξανά διανυκτερεύω
η νύχτα θρύψαλα, τα πόδια μου γυμνά.
Τώρα πληρώνω του εγωισμού τα νοίκια
στα όνειρα μου βλέπω όσα είχες δίκαια
όταν κοιμάμαι στην δική σου την μεριά.
Όλα τα ναι θα σου φωνάξω
που δεν σου είχα πει ποτέ
και μια συγνώμη θα ανάψω
αχ ουρανέ μου σκοτεινέ,
όλα τα ναι που σου χρωστάω
και όσες σου αρνήθηκα αγκαλιές
φωτοβολίδες που πετάω
στου γυρισμού τις διαδρομές.
Κήρυξα πόλεμο χωρίς καμιά αιτία
έτσι για να έχω στην αγάπη τα πρωτεία
το πείσμα γέννησε ανόητες στιγμές.
Με τον καθρέφτη μου με εσένα κουβεντιάζω
όσα δεν έκανα σωστά τα ξεσκεπάζω,
είναι η ώρα να λυθούν οι διαφορές.
Όλα τα ναι θα σου φωνάξω
που δεν σου είχα πει ποτέ
και μια συγνώμη θα ανάψω
αχ ουρανέ μου σκοτεινέ,
όλα τα ναι που σου χρωστάω
και όσες σου αρνήθηκα αγκαλιές
φωτοβολίδες που πετάω
στου γυρισμού τις διαδρομές.
