Πείτε μου γιατί όλη μου η ζωή ευθύνη
μέσα της με κλείνει, χάνομαι
Έρχεσαι κι εσύ όλο απειλές μοιράζεις
πάλι με δικάζεις, ένοχη.
Μες στη βροχή και μες στη σκόνη
αυτός ο δρόμος δεν τελειώνει
Για την παλιά ευχή ψάχνει απ’ την αρχή
στιγμή καυτή με την ανάσα
Της νύχτας άναψε τ’ άστρα
στου φόβου τα γιατί να είμαι δυνατή.
Πείτε μου γιατί μέσα στη σιωπή οι λέξεις
θέλουν να διαλέξεις τ’ άγνωστο
Δάκρυα παντού κλείδωσα του νου την πόρτα
έσβησα τα φώτα κι έφυγα.
