Οι πόθοι πέταξαν κλαριά
και φτάσαν το μπαλκόνι
στον ουρανό η ψυχή ψηλά
το σώμα μου στη σκόνη.
Κι όλο γυρνώ, όλο γυρνώ
και τη σκιά μου προσπερνώ…
Αέρας ξεφυσάει τρελός
νύχτα ξεμαλλιασμένη
στην αγκαλιά σου ο λογισμός
κοιμάται και βυζαίνει…
Οι πόθοι πέταξαν κλαριά
και φτάσαν το μπαλκόνι
στον ουρανό η ψυχή ψηλά
το σώμα μου στη σκόνη.
Κι όλο γυρνώ, όλο γυρνώ
και τη σκιά μου προσπερνώ…
Αέρας ξεφυσάει τρελός
νύχτα ξεμαλλιασμένη
στην αγκαλιά σου ο λογισμός
κοιμάται και βυζαίνει…