Ακριβές μου αυθαιρεσίες
ασταθείς μου ισορροπίες
Σπίθες σβήνω μα φουντώνουν πυρκαγιές
Ορφανές μου αυταπάτες
των ερώτων υπνοβάτες
Σαν θεότητες που δίνουν διαταγές.
Όμηρος μαζί κι απαγωγέας
τα χαράματα σφαγέας
Μιας ζωής που ανασαίνει στο βυθό
Το κορμί μου σημαδεύω
την ανάσα σου ληστεύω
Κι όλο θέλω. δήθεν, να σε αρνηθώ
Εκδικείσαι ό,τι διαφέρει
προσκυνάς ό,τι-συμφέρει
Σε θαυμάζω μα και σε περιφρονώ
Στο μυαλό μου τυμβωρύχος
σαν κακογραμμένος στίχος
Ψάχνω τρόπο για να μην τραγουδηθώ
