Ομπρός οι δημιουργοί.. Την ανθοφόρα ορμή σας,
στυλώστε με κεφάλια και με πόδια, μη βουλιάξει ο ήλιος.
Βοηθάτε με κι εμένανε αδελφοί, να μη βουλιάξω αντάμα..
Τι πια είν᾿ απάνω μου και μέσα μου και γύρα.
Τι πια γυρίζω σ᾿ έναν άγιον ίλιγγο μαζί του…
Χίλια καπούλια ταύροι του κρατάν τη βάση, δικέφαλος αητός·
κι απάνω μου τινάζει τις φτερούγες του και βογγάει ο σάλαγός του,
στην κεφαλή μου πλάι και μέσα στην ψυχή μου.
και το μακριά και το σιμά για μένα πια είν᾿ ένα…
Πρωτάκουστες βαριές με ζώνουν αρμονίες,
ομπρός, σύντροφοι, βοηθάτε να σηκωθεί να γίνει ο ήλιος πνεύμα.
