Όποιος αγάπησε δεν ξέρει να το πει

Μέσα στα μάτια σου τα δυο συγκράτησέ με
όπως κρατάει το δασάκι τη βροχή
να μ’ αγαπάς όπως δεν έχει ξαναγίνει
γιατί είμαι χάρισμα, είμαι πληγή.

Κι εγώ τον κόσμο θα σου ομορφαίνω
σαν παραμύθι νυχτερινό
κι όταν οι δρόμοι θα σε τυλίγουν
θα σου ζεσταίνω το γυρισμό.

Τα λόγια ψεύτικα σαν του Μαρτιού το χιόνι
όποιος αγάπησε δεν ξέρει να το πει.
Μέσα στα μάτια σου τα δυο συγκράτησέ με
γιατί είμαι θρόισμα, είμαι σιωπή.

Κι εγώ τον κόσμο θα σου ομορφαίνω
σαν παραμύθι νυχτερινό
κι όταν οι δρόμοι θα σε τυλίγουν
θα σου ζεσταίνω το γυρισμό.