Όποιος απέτυχε, όποιος ξεπέσει
τι δύσκολο να μάθει της πενίας
τη νέα γλώσσα και τους νέους τρόπους.
Εις τ’ άθλια ξένα σπίτια πώς θα πάει!
Με τι καρδιά θα περπατεί στον δρόμο
κι όταν στην πόρτα εμπρός βρεθεί που θα βρει
την δύναμη ν’ αγγίξει το κουδούνι
για του ψωμιού την ποταπήν ανάγκη
και για την στέγη, πώς θα ευχαριστήσει!
Πως θ’ αντικρίσει ταις ματιαίς ταις κρύαις
που θα τον δείχνουνε που είναι βάρος!
Τα χείλη τα υπερήφανα πως τώρα
θ’ αρχίσουν να ομιλούνε ταπεινά
και το υψηλό κεφάλι πως θα σκύψει!
Τα λόγια πώς θ’ ακούσει που ξεσκίζουν
τ’ αυτιά με κάθε λέξη κι εν τοσούτω
πρέπει να κάμνεις σαν να μην τα νιώθεις
σαν να `σαι απλούς και δεν καταλαμβάνεις.
