Στη μαρμαρένια σου καρδιά λιποθυμάει ο ήλιος
και στους καιρούς τους δύσκολους η πόρτα σου κλειστή
Όποιος μαθαίνει να χτυπά δε λογαριάζει φίλο
κρατάει μαχαίρι κοφτερό και δεν ακούει Θεό
Στη μαρμαρένια σου καρδιά λουλούδι δε φυτρώνει
και μες στα χέρια σου η ζωή κεράκι είναι και λιώνει
Όποιος μαθαίνει να χτυπά δε λογαριάζει φίλο
κρατάει μαχαίρι κοφτερό και δεν ακούει Θεό