Όποιος την αγάπη πλήρωσε με δάκρυ
δεν ξαν’ αγαπάει πια,
όποιος για δυο μάτια έγινε κομμάτια
δεν ξαν’ αγαπάει δεύτερη φορά,
όποιος την αγάπη πλήρωσε με δάκρυ
δεν ξαν’ αγαπάει πια,
όποιος για δυο χείλια έσβησε από ζήλια,
δεν ξαν’ αγαπάει δεύτερη φορά.
Τώρα τρέμεις σαν το φύλλο,
φυλλαράκι φθινοπωρινό,
κι είπα γράμμα να σου στείλω,
με δυο λόγια να στο ξαναπώ.
Όποιος την αγάπη πλήρωσε με δάκρυ
δεν ξαν’ αγαπάει πια,
όποιος για δυο μάτια έγινε κομμάτια
δεν ξαν’ αγαπάει δεύτερη φορά.
Όποιος την αγάπη πλήρωσε με δάκρυ
δεν ξαν’ αγαπάει πια,
όποιος για δυο μάτια έγινε κομμάτια
δεν ξαν’ αγαπάει δεύτερη φορά,
όποιος την αγάπη πλήρωσε με δάκρυ
δεν ξαν’ αγαπάει πια,
όποιος για ένα χάδι έγινε ρημάδι,
δεν ξαν’ αγαπάει δεύτερη φορά.
Τώρα κλαις και τυραννιέσαι
κι η αγάπη σου `γινε μπελάς,
μα σου το `πα, μην τ’ αρνιέσαι,
πως τα νιάτα σου άδικα χαλάς.
Όποιος την αγάπη πλήρωσε με δάκρυ
δεν ξαν’ αγαπάει πια,
όποιος για δυο μάτια έγινε κομμάτια
δεν ξαν’ αγαπάει δεύτερη φορά
