Του φεγγαριού κάποιο δάκρυ κυλά
κι ο γαλανός ουρανός δε γελά
φεύγεις εσύ που τρελά μ’ αγαπάς
φεύγεις μακριά σ’ άλλους τόπους να πας
Όπου κι αν πας θα θυμάσαι
τον γαλανό ουρανό
τον έρωτα μας παντοτινά
και της Αθήνας τα δειλινά
Όπου κι αν πας θα θυμάσαι
κάποιο δρομάκι μικρό
ένα σπιτάκι απλό φτωχικό
σαν όνειρο γλυκό
