Κόρη του Μαγιού, κυρά του φεγγαριού
σ’ ανιστόρησα, παντοκρατόρισσα.
Όρτσα τα πανιά, κόντρα στο Δεληβοριά
είναι τ’ αμπάρια γεμάτα, π’ ανάθεμά τα, άγρια θεριά.
Κοντυλογραμμέ , γραμμένη Παναγιά
κόβω τα σκοινιά, ξεκόβω από στεριά.
Όρτσα τα πανιά …
Την παράδεισο δεν την ξετίμησα
για τη θάλασσα γελάς, παντάνασσα.
Όρτσα τα πανιά …
Και την κόλαση δεν τη φοβήθηκα
σ’ αξιώθηκα και λευτερώθηκα.
Όρτσα τα πανιά …
