Μέρες περνούν, πάνε κι έρχονται
Σαν καράβια μοιάζουν, σαν μαύρα τρένα
Που αφήνουν πίσω όταν χάνονται καπνό
Σαν ταινία η ζωή μου μοιάζει
Με τα ύψη τα ανεμοδαρμένα
Δεν σ’ αγάπησε κανείς όπως εγώ
Κι όσο μου λείπεις τόσο φοβάμαι
Γιατί μακριά σου όλα πονάνε
Από το τέλος ως την αρχή σου
Θα’ μαι για πάντα μες στη ζωή σου
Νύχτα με τη νύχτα νύχτωσαν
Κι όλα τα μεγάλα όνειρά μου
Σαν πουλιά που πέταξαν πέρα απ’ το βουνό
Κι όλο θέλω να ξεφύγω
Μα αδύνατον γιατί τα βήματά μου
Έξω απ’ την πόρτα σου με φέρνουν να κοιτώ
Κι όσο μου λείπεις τόσο φοβάμαι
Γιατί μακριά σου όλα πονάνε
Από το τέλος ως την αρχή σου
Θα’ μαι για πάντα μες στη ζωή σου
Κι όσο μου λείπεις τόσο φοβάμαι
Γιατί μακριά σου όλα πονάνε
Από το τέλος ως την αρχή σου
Θα’ μαι για πάντα μες στη ζωή σου
