Πως να μιλήσω
Το πλήθος δάμαζε τους δημεγέρτες
Και τους πλάνους
Μες στιλέτα κάρφωναν τα δικά μου λόγια
Πως να μιλήσω
Όταν στήνονταν μυστικές αγχόνες
Σε κάθε πόρτα ενεδρεύοντας τον ύπνο
Και τόσα που να στοιβαχτούνε γεγονότα;
Τόσες μορφές να ξαναγίνουν αριθμοί
Πως να μιλήσω
Ποιο απλά τι ήταν ο Ηλίας
Η Κλαίρη, ο Ραούλ
Η οδός Αιγύπτου
Θα σου μιλήσω πάλι ακόμα με σημάδια
Με σκοτεινές παραβολές
Και παραμύθια
Έχει στηθεί η σκηνή
Μα δε φωτίζουνε οι προβολείς
Κι όλα τα πρόσωπα είναι εδώ
αντάξια του δράματος
γενεές γενεών υποκριτές:
η θλιβερά ερωμένη
ο άνθρωπος με το χαμόγελο
ο επίορκος
τα κουδουνάκια του τρελού
κάθε κατώτερη ράτσα
άρχοντες και πληβείοι
κι αυτοτιμωρούμενοι
Πως τόσα πρόσωπα
να γίνουν αριθμοί
και τόσα γεγονότα
απλά βιβλία
χωρίς την επινόηση
νέας διάταξης στοιχείων
χωρίς νέα μύηση που θα σαρώσει την αυλαία
