Κάποια παραμύθια που περνούν απ’ τη ζωή
μοιάζουνε μ’ αλήθεια και χαράζουν την ψυχή.
Λίγο πριν το τέλος έρχοντ’ όλα απ’ την αρχή
και τρυπούν σαν βέλος της συνήθειας τη σιωπή.
Όταν με προδώσεις, τότε θα μου δώσεις
όλη την αγάπη και το ψέμα σου μαζί.
Κι όταν σε μισήσω ίσως να κερδίσω
τη χαμένη μου ψυχή.
Οι μέρες γίναν μήνες και τα χρόνια μια ζωή,
γέμισαν οι μνήμες με τραγούδια και βροχή.
Με τα παραμύθια και οι δυο πολύ μικροί
κι ούτε μια βοήθεια στης αλήθειας την πληγή.
Όταν με προδώσεις, τότε θα μου δώσεις
όλη την αγάπη και το ψέμα σου μαζί.
Κι όταν σε μισήσω ίσως να κερδίσω
τη χαμένη μου ψυχή.
