Δεν έχω πια ούτε ένα χαμόγελο από σένα
Και ό,τι ζήσαμε βαρύ φορτίο στην καρδιά
Στης μοναξιάς με καταδίκασες τα ξένα
Δεν έχω πια ούτε πατρίδα ούτε κι εσένα
Μια ζωή στους σταθμούς γυρίζω
μήπως φύγω από σένανε μακριά
Μα σε νοιάζομαι και ελπίζω
πως θα ‘ρθει μια στιγμή
να σε πάρω ξανά αγκαλιά
Για να ‘χω πάλι ένα χαμόγελο από σένα
Δεν έχω πάρει ένα μήνυμα ούτε ένα “γεια σου”
Μα τι μας ένωσε και τι μας χώρισε στα δυο;
Να φύγω θέλω ή να τρέξω πιο κοντά σου
Δεν ξέρω πια πώς να χωρέσω στα όνειρά σου
Μια ζωή στους σταθμούς γυρίζω
μήπως φύγω από σένανε μακριά
Μα σε νοιάζομαι και ελπίζω
πως θα ‘ρθει μια στιγμή
να σε πάρω ξανά αγκαλιά
Δεν ξέρω πια πως να χωρέσω στα όνειρά σου
