Ούτε μέση ούτε άκρη
εσύ θα με φας
το τραπέζι, το κρεβάτι
και ο σατανάς.
Πράσινα σπαρμένα μάτια
πάντα και παντού
στα τραπέζια στα κρεβάτια
στην ψυχή, στο νου.
Ούτε φίδι ούτε μήλο
αγώνας άνισος
μ’ έκανε φτερό και φύλλο
ο παράδεισος.
Ούτε μέση ούτε άκρη
εσύ θα με φας
λύσσα το φαΐ στ’ αλάτι
κι ο σουμιές φονιάς.
Πράσινα φυσάει και βρέχει
ο κατακλυσμός
πράσινα με κατατρέχει
δώρο ο πειρασμός.
