Τι νομίζεις πως κατάφερες λοιπόν
τι κερδίζεις και τι χάνεις μόνο πες μου
συναντάς μπροστά σου πάντα παρελθόν
κι από τις πληγές σου οι μισές δικές μου
Είχες πει πως όλα είναι δανεικά
τώρα μου χρωστάς εσύ μα δε με φτάνεις
εγώ πέθανα για σένα μια φορά
τώρα που είναι η σειρά σου τι θα κάνεις
Ούτε να το σκεφτείς να γυρίσεις
ούτε να το σκεφτείς να δακρύσεις
η συγγνώμη περιττή δεν υπάρχει επιστροφή
στη ζωή που διάλεξες εσύ να ζήσεις
Τι νομίζεις πως κατάφερες λοιπόν
κι αν με πόνεσες εγώ υπάρχω ακόμα
οι καρδιές των πληγωμένων αετών
τελευταίες πάντα πέφτουνε στο χώμα
Ούτε να το σκεφτείς να γυρίσεις
ούτε να το σκεφτείς να δακρύσεις
η συγγνώμη περιττή δεν υπάρχει επιστροφή
στη ζωή που διάλεξες εσύ να ζήσεις
