Πάει η χαρά μου, χάθηκε
και έσβησε σαν να ’τανε κάποια μικρή φωτιά,
πάει η χαρά μου, χάθηκε
και πέταξε, όπως φεύγουνε στα ξένα τα πουλιά.
Τώρα, σε κάποιαν άκρη,
το δάκρυ μου θα τρέχει,
κάποιος είναι μονάχος
και μες στον κόσμο βρέχει.
Πάει ο καλός μου, χάθηκε
κι ορφάνεψε, στα στήθια μου, για πάντα η καρδιά,
πάει ο καλός μου, χάθηκε
και λύγισα στον άνεμο, σαν τα χλωρά κλαδιά.
Τώρα, σε κάποιαν άκρη,
το δάκρυ μου θα τρέχει,
κάποιος είναι μονάχος
και μες στον κόσμο βρέχει.
Πάνε τα χρόνια, χάθηκαν
και σκόρπισαν οι μέρες μου παντού, σαν την βροχή,
πάνε τα χρόνια, χάθηκαν
και την ζωή μου χάλασα εδώ, σ’ αυτή τη γη.
Τώρα, σε κάποιαν άκρη,
το δάκρυ μου θα τρέχει,
κάποιος είναι μονάχος
και μες στον κόσμο βρέχει.
Πάει ο καλός μου, χάθηκε
κι ορφάνεψε, στα στήθια μου, για πάντα η καρδιά.
