Κρυστάλλινα ποτήρια γεμάτα αλκοόλ
και μίζερα τραγούδια απ’ το κλειδί του σολ
στο δακρυσμένο βράδυ που δύσκολα περνάς
μου λείπει ένα χάδι και μια σου αγκαλιά.
Αν και δεν μπορώ τα λόγια τα μελοδραματικά
έχω φτάσει στα όρια μου σου μιλάω ειλικρινά
κι άλλο πόνο να μ’ αφήσει είσαι η μόνη γιατρειά
για καρδιές που έχουν ραγίζει δεν πουλούν παυσίπονα
σε έχω ανάγκη πως να σου το πω ποιο καθαρά.
Τον ρολογιών οι δείκτες αντίστροφα μετρούν
και απεγνωσμένες νύχτες που δύσκολα περνούν
και ένα φεγγάρι που είδα που αμέτοχο κοιτάει
τι δόλια την καρδιά μου στα χίλια δυο να σπάει.
Αν και δεν μπορώ τα λόγια τα μελοδραματικά
έχω φτάσει στα όρια μου σου μιλάω ειλικρινά
κι άλλο πόνο να μ’ αφήσει είσαι η μόνη γιατρειά
για καρδιές που έχουν ραγίζει δεν πουλούν παυσίπονα
σε έχω ανάγκη πως να σου το πω ποιο καθαρά.
