Χάλασε ο κόσμος μια βραδιά
και σβήσανε τα φώτα
και το κλειδί το γύρισα
πέντε φορές στην πόρτα.
Να μη σε δω που θα περνάς
απ’ τα στενά της Κοκκινιάς
με κρεμεζί πουκάμισο
παιδί απ’ την Ανάβυσσο.
Πατέρα είχα στο γιαπί
και αδερφό στα τρένα
το τι περνά ο άνθρωπος
μου το ‘πανε και μένα.
Γι’ αυτό δε θέλω να περνάς
απ’ τα στενά της Κοκκινιάς
με κρεμεζί πουκάμισο
παιδί απ’ την Ανάβυσσο.
Τα γιορτινά σου φόρεσες
κι ένα σακάκι μαύρο
και χτες μου τηλεφώνησες
να `ρθω να σε ξανάβρω.
Μα εγώ δε θέλω να περνάς
απ’ τα στενά της Κοκκινιάς
με κρεμεζί πουκάμισο
παιδί απ’ την Ανάβυσσο.
