Απόψε που θα κοιμηθείς
παιδί βασανισμένο
μέσα στο δρόμο της ζωής
αστέρι είσαι χαμένο…
Δέρνει το βήμα σου ο βοριάς
παίρνει η βροχή το δάκρυ
γιατί στο σπίτι που θα πας
δε θα με βρεις κι αν με ζητάς
στου χωρισμού την άκρη.
Απόψε πως να κοιμηθείς
χωρίς τη συντροφιά μου
και τη ζωή πως να χαρείς
αφού είσαι μακριά μου.
Δέρνει το βήμα σου ο βοριάς
παίρνει η βροχή το δάκρυ
γιατί στο σπίτι που θα πας
δε θα με βρεις κι αν με ζητάς
στου χωρισμού την άκρη.
