Παιδιά μικρά στην αρένα
παντού το παιχνίδι στα τρένα
θηρία παντού μα εμείς που αλλού
στον κόσμο που φτιάξαν την τρέλα
πολλοί την γλιτώσαν κι άλλοι προδώσαν
παιδιά που μιλούσαν με εμάς
παιδιά που γελούσαν
που παίζαν, γλεντούσαν
παιδιά που πονούσαν με εμάς
Παιδιά στην αρένα
που παίζουν γελούν
θηρία και τρένα περνούν
περνούν, προσπερνούν
και δε σταματούν
μα εκείνα ξέγνοιαστα ζουν.
Μ’ αρέσει το κράτος
Κι οι πλούσιοι πολύ
μ’ αρέσουν κι οι ευνούχοι
τα πάντα μ’ αρέσουν σ’ αυτούς
κλεψιά και λεφτά για εαυτούς
κλεψιά και ρεμούλα και όλα στην ζούλα
νικούν κυβερνούν τον κόσμο μισούν
μικρά τερατάκια που θέλουν τα πάντα
ωραίοι μοιραίοι, που ζουν
με ηδονή τους άλλους πεθαίνουν, χτυπούν
Αφήστε τους έτσι να δρουν
να μιλούν να νικούν
Ορμάτε τους τώρα
και πάρτε τα όλα
να μάθουν να νιώσουν να βγουν
Αέρα φωνάξτε, μην πάρετε ψάξτε
Τον τρόπο να διαλυθούν.
