Φέρνει η νύχτα χιόνι και ρωτήθηκα
πότε στο σεντόνι αγαπήθηκα
Όρκοι των ανέμων με σηκώσανε
μα έρωτας και δαίμων τα μπαλώσανε
Όλα ήταν ψέμα, ναι μα το Χριστό
κι απ’ το παιδικό μου το δωμάτιο
Φεύγω για ταξίδι, πίσω δεν γυρνώ
με το καραβάκι μου το χάρτινο
Φέρνει η νύχτα χιόνι, να το έφερνε
πάνω στο σεντόνι να με ζέσταινε
Όνειρα ν’ ανάβω με τα σπίρτα μου
χρόνια καίω τον πάγο με τη σπίθα μου
Όλα ήταν ψέμα, ναι μα το Χριστό
κι απ’ το παιδικό μου το δωμάτιο
Φεύγω για ταξίδι, πίσω δεν γυρνώ
με το καραβάκι μου το χάρτινο
Μια φορά σε κήπο δεν περπάτησα
ούτε έναν κύκνο φωτογράφισα.
Όλα ήταν ψέμα, ναι μα το Χριστό
κι απ’ το παιδικό μου το δωμάτιο
Φεύγω για ταξίδι, πίσω δεν γυρνώ
με το καραβάκι μου το χάρτινο
