Παίρνω το δρόμο μου τον πονεμένο μου
μαζί τη μοίρα μου το πεπρωμένο μου
κι όπου με βγάλει θα προχωρήσω
δε θα γυρίσω σε σένα πίσω.
Να μη σε δούνε άλλο τα μάτια μου
να σταματήσουνε τα χτυποκάρδια μου
όσο κι αν κλάψω και να πονέσω
εσένα αγάπη μου δε θα γυρέψω.
Παίρνω τη στράτα μου βαδίζω μόνη μου
για συντροφιά μου πια είναι οι πόνοι μου
πήρα στα μάτια μαζί το δάκρυ
ποια θα `ναι εκείνη η μαύρη άκρη.
Να μη σε δούνε άλλο τα μάτια μου
να σταματήσουνε τα χτυποκάρδια μου
όσο κι αν κλάψω και να πονέσω
εσένα αγάπη μου δε θα γυρέψω.
