Φύσηξε ο βοριάς της παρηγοριάς πάνω στο
Κορμί μου
άλλαξε ο καιρός,
Μέχρι κι ο Θεός τα ‘βαλε μαζί μου
Πάλι, πάλι θα ‘ναι η νύχτα πιο μεγάλη
Κι άλλη μέρα ήλιο δε θα βγάλει
Μέσα στο σκοτάδι μου θα ζω
Πάλι θα ‘ναι η απουσία σου μεγάλη
Και μες στης αγάπης σου τη ζάλη
Θα φωνάζω πόσο σ’ αγαπώ
Φύσηξε ο βοριάς της παρηγοριάς
Για να μου θυμίσει
Πως ακόμα ζω, έστω κι αν εγώ έχω τερματίσει
Πάλι, πάλι θα ‘ναι η νύχτα πιο μεγάλη
Κι άλλη μέρα ήλιο δε θα βγάλει
Μέσα στο σκοτάδι μου θα ζω
Πάλι θα ‘ναι η απουσία σου μεγάλη
Και μες στης αγάπης σου τη ζάλη
Θα φωνάζω πόσο σ’ αγαπώ
