Πάλι πιωμένος και μόνος
τα βλέφαρά μου λυγίζω
σ’ ένα σκαμπό βιδωμένος
κι όλα γυρίζουν
Δίπλα η θέση σου άδεια
κλείνω τα μάτια, σε βλέπω
γίναν’ οι μέρες μου βράδια
άδειο πακέτο
Όμως ακόμα ελπίζω
και με κατάρτι σπασμένο
στα όνειρά μου αρμενίζω
μ’ ένα ποτό κερασμένο
Πάλι πιωμένος και μόνος
Μου ‘πες θα ‘ρθείς μα δεν ήρθες
ώρες και ώρες στημένος
νύχτες και νύχτες
Να μ’ αγαπάς δεν πιστεύω
να με μισείς δε νομίζω
μια άκρη να βρω παλεύω
μια γονατίζω
