Πάλι σε είδα χτες το βράδυ στ’ όνειρό μου
Έφευγες λέει μες στον αέρα τον ακίνητο
Την απόσταση μετρούσες
Λυπημένα και κοιτούσες
Και χανόσουν βιαστικά σαν αυτοκίνητο
Αν δε φταίει το μυαλό μου
Που κοντεύει να σαλτάρει
Κάποιο φως πάνω στα τζάμια
Κάνει το παιχνίδι του
Πάλι βλέπω του κορμιού σου
Το καράβι να σαλπάρει
Και να μη με παίρνει στο ταξίδι του
Πάλι απόψε σ’ ένα τίποτα την ψάχνω
Λες και με πήρε αυτού του δρόμου ο μονόδρομος
Θα κοιτάξω να γλιτώσω
Το κενό να ξεκλειδώσω
Και ας με φάει του κενού ο ποδαρόδρομος
