Κείνες τις ώρες που περίμενα να `ρθεις
ένα τις έκανα με της καρδιάς το χτύπο.
Κείνες τις ώρες που περίμενα να `ρθεις
τώρα τις έχω κλείσει μέσα σ’ ένα στίχο.
Σαν μια φωτιά, σαν μια βροχή,
σαν ένα κλάμα
ήρθες ξανά κι είμαστε οι δυο
πάλι αντάμα.
Είσαι η φλόγα της ζωής πάνω στη γη
και το τραγούδι της καρδιάς το πονεμένο.
Είσαι το βάλσαμο που στάζει την πληγή
ήρθες ξανά κι απ’ την πνοή σου ανασαίνω.
Σαν μια φωτιά, σαν μια βροχή,
σαν ένα κλάμα
ήρθες ξανά κι είμαστε οι δυο
πάλι αντάμα.
