Πάμε αν θες σινεμά κάποιο βράδυ
να σε σφίξω κρυφά στο σκοτάδι
να χαθούμε σε πάθη και μπόρες
που κρατάνε μονάχα δυο ώρες
Έλα να γίνουμε δρόμοι κι εμείς
που ταξιδεύουν στην άκρη της γης
Έλα να γίνουμε πάλι παιδιά
κάστρα να χτίσουμε στην αμμουδιά
Τη στιγμή που θα σβήνουν τα φώτα
να μου πιάσεις το χέρι σαν πρώτα
να μου πεις πως δεν κάναμε λάθος
πως ακόμα με θες κατά βάθος
Έλα να γίνουμε δρόμοι κι εμείς
που ταξιδεύουν στην άκρη της γης
Έλα να γίνουμε πάλι παιδιά
κάστρα να χτίσουμε στην αμμουδιά
