Αχ να μπορούσα αγάπη μου χρυσή μου,
αχ να μπορούσα να σ’ έπαιρνα μαζί μου
αγάπη μου γλυκιά αχ να μπορούσαμε
να φεύγαμε μακριά κι ας μη ξαναγυρνούσαμε.
Πάμε να φύγουμε, πάμε να ζήσουμε
μακριά απ’ τον κόσμο τον κακό
μακριά απ’ τη αδικία,
κρίμα τα νιάτα μας να χαραμίζουμε
μέσα στην φτώχια την σκληρή
και μέσ’ στην δυστυχία.
Στα ξένα μέρη και στ’ άγνωστα λιμάνια
δίχως εσένα θα ζω μέσ’ στην ορφάνια,
αγάπη μου χρυσή δεν θα χωρίσουμε
εμείς οι δυο μαζί για πάντα πια θα ζήσουμε.
Πάμε να φύγουμε, για να γλυτώσουμε
από τον κόσμο τον κακό, από την αδικία
κρίμα τα νιάτα μας να τα σκλαβώσουμε
μέσα στην φτώχια την σκληρή
και μέσ’ στην δυστυχία.
