Παναγιά μου, ένα παιδί

Παναγιά μου, ένα παιδί,
θα μου φύγει το καφάσι,
ποιος, καλέ, δε θα το δει
και δε θα μου το ματιάσει.

Πω, πω, πω, πω, πω, πω,
ωπαλάκια του παιδιού μου, ωπαλάκια του,
πω, πω, πω, πω, πω, πω,
δέκα τόννους πετιμέζι τα χειλάκια του.

Τέτοιο πονηρό γινάτι,
τέτοιο λίγωμα στο μάτι,
ρε, δεν έχω ξαναδεί,
Παναγιά μου, ένα παιδί,
Παναγιά μου, ένα παιδί.

Παναγιά μου, ένα παιδί,
θα μου φύγει το τσερβέλο,
το κοιτάζω, δηλαδή,
και να το δαγκώσω θέλω.

Πω, πω, πω, πω, πω, πω,
νταχτιρντάκια του παιδιού μου, νταχτιρντάκια του,
πω, πω, πω, πω, πω, πω,
δυο σειρές μαργαριτάρια τα δοντάκια του.

Τέτοιο πλάσμα, σ’ όλα πρώτο,
τραγανό σαν το μπισκότο,
ρε, δεν έχω ξαναδεί,
Παναγιά μου, ένα παιδί,
Παναγιά μου, ένα παιδί.

Παναγιά μου, ένα παιδί,
βάστα βρε καρδιά μου δόλια,
βάστα λίγο, επειδή
θα με πνίξουν τα ροσόλια.

Πω, πω, πω, πω, πω, πω,
μάκια, μάκια του παιδιού μου, ξανά μάκια του,
Πω, πω, πω, πω, πω, πω,
στα ματάκια, στα χειλάκια, στα λαιμάκια του.

Έχω γίνει αλκολίκα,
τέτοιο γάρμπος, τέτοια γλύκα,
ρε, δεν έχω ξαναδεί,
Παναγιά μου, ένα παιδί,
Παναγιά μου, ένα παιδί.